Azerbaycan Ekonomisi

Azerbaycan, Hazar Denizi kıyısındaki petrol zengini bir ülkedir. Petrol, petrolün Azerbaycan’da ilk keşfedildiği 1930’lardan beri ekonomisinin temel dayanağı olmuştur. Bakü ekonomisi o zamandan beri petrol ve gaza dayalı. Ancak, son ekonomik reformlar Azerbaycan ekonomisinde ve yaşam standartlarında olumlu değişiklikler getirdi.

Bakü ekonomisi, Bakü Eyaleti’nin petrol üretmeye başladığı 1930’lardan beri petrol ve gaza dayalı. Petrol, sanayileşmeyi beslediği ve üretkenliği artırdığı için Sovyetler Birliği ekonomisine hoş bir katkı oldu. Ayrıca devletin kendi sahaları ve sondaj projeleri ile üretebileceği petrolün sınırı da yoktu. SSCB’nin merkezi planlama sistemi esasen petrole dayalıydı ve Azerbaycan da bir istisna değildi. Bakü il ekonomisi, satabileceğinden fazlasını ürettiği için tam kapasiteyle çalıştı; fazla mallar daha sonra SSCB’nin diğer bölgelerine gönderildi. 1950’lere gelindiğinde Azerbaycan günde 1 milyon varil petrol üretiyordu; bu, o zamanki günlük 0,7 milyon varil satış oranının neredeyse iki katıydı.

Azerbaycan’dan yapılan petrol ihracatı, I. ve II. Dünya Savaşları sırasında Avrupa’nın savaştan zarar görmüş ülkelerine satılan Sovyet mallarının bedelini ödeyerek Sovyet ekonomisinin desteklenmesine yardımcı oldu. Bununla birlikte, yüksek ihracat seviyeleri, 1968 civarında diğer sosyalist devletlerle ticaret fazlasının düşmesine katkıda bulunan, özellikle gıda maddelerinde yüksek seviyelerde ithalatla da sonuçlandı. O yıl, yetersiz tedarik nedeniyle SSCB’nin birçok bölgesinde ciddi kıtlıklar vardı. Avrupa’ya savaş zamanı satışları sırasında petrol ve makine gibi ürünlerde azalmaya çalışan merkezi fabrikalardan.

Sosyalist Yugoslavya 1961’de tüm petrol ürünleri satış yerlerinin kontrolünü ele geçirdiğinde, Yugoslavya’nın o ülkenin karaborsa ürünleri için daha yüksek satış oranları nedeniyle Arnavutluk ithalatı %30 oranında azalttı. Bununla birlikte, iç ekonomik sorunlar nedeniyle Yugoslavya, 1963’te satış oranlarını daha da düşürdü; bu da, ortalama gelir düzeyi daha düşük olan diğer sosyalist devletleri de mallarını daha düşük bir oranda satın almaya zorladı. Bununla birlikte, bu noktadan sonra, Avrupa’daki ulusallaştırılmış endüstriler, artık ekipmanlarını “GSP indirimleri” olarak bilinen şey altında indirimli oranlarda satabildiler. satış noktaları ilk olarak Yugoslavya’nın kamulaştırılan şirketleri tarafından indirime tabi tutulmuştur (Klemm 24).

Yaşam standartlarının bu yıllardaki hızlı artışı da dahil olmak üzere bu faktörler nedeniyle, ekonomik istatistikler, Azerbaycan tarihinde bu süre zarfında yaşam standartlarını ölçerken yanıltıcı olabilir. (Klemm 24) Bununla birlikte, yükselen yaşam standartları, insanları Bakü’nün eski usul taksi endüstrisinde (Klemm 24) bulunanlar gibi geleneksel işlerin dışında yeni fırsatlar aramaya yöneltti. orada ilerleme umutları sınırlıysa, özellikle de başka bir yerde yaşayan aile üyeleri var (Klemm 25). Ekonomik reformlar Sovyet isteksizliğiyle devam ediyor; ancak Azerbaycan, SSCB içindeki diğer devletler tarafından dayatılan siyasi ajandalara bağımlı olmak yerine liyakate dayalı işletmeler için çekici bir ekonomik ortam yaratma yolunda ilerleme kaydediyor (Klemm 24).

Petrol gibi çok sayıda değerli kaynakla ve kendi topraklarında bulunan doğal gaz – en az İran olmak üzere – birçok ülkeye komşu olan Azerbaycan, hem yurtiçinde hem de yurtdışında ticari girişimler için önemli bir yerdir. 1990’dan beri -Azerbaycan işletmeleri üzerindeki Sovyet kontrolü sona erdiğinde- toplumun her düzeyinde çok sayıda değişiklik yapıldı. Bu değişiklikler arasında siyasi özgürlük , daha büyük yatırım fırsatları , serbest dolaşım , daha yüksek maaşlar , daha iyi çalışma koşulları , sosyal güvenlik , emekli maaşları , barınma , toplumsal hizmetler , eğitim ve sağlık hizmetleri yer aldı . Sonuç olarak, bu yıllar içinde yalnızca yaşam beklentisi önemli ölçüde artmadı, aynı zamanda genel yaşam kalitesi de arttı.